سرقت ادبی

seobartar.com

نظر

سرقت ادبی

سرقت ادبییکی از پدیده هایی است که با پیشرفت تکنولوژی و افزایش رو به رشد نشریات الکترونیکی و انتشار مقالات در ژورنالهای بین المللی به شدت افزایش یافته است به همین خاطر جهت جلوگیری از چنین روندی ژورنالهای معتبر از نرم افزارهای بسیار پیشرفته جهت بررسی میزان سرقت ادبیمقالات استفاده می کنند. نرم افزارهای مشخص کننده میزان سرقت معمولا بر اساس تعیین تعداد مشخصی از کلمات متوالی تکراری عمل می کنند و در صورتیکه بخشی از یک متن عینا از جایی کپی شده باشد علاوه بر اینکه آن قسمت از متن را شناسایی می کنند منبعی که از آن کپی برداری انجام شده را نیز مشخص می نمایند. نویسندگان بسیاری از مقالات به اشتباه تصور می کنند در صورتیکه منبع مورد استفاده را در مقاله ذکر نمایند مجازند تا عین جملات آن مقاله را بررسی نمایند، در صورتیکه طبق تعاریف بین الملل شما وقتی مقاله ای نگارش می کنید ترتیب نگارش و ارزش ادبی نثر نگارش شده نیز علاوه بر محتوای آن متعلق به شماست و حتی با ذکر منبع نیز کسی نمی تواند از آن استفاده نماید مگر اینکه قبل و بعد از جمله کپی شده از علامت گیومه استفاده نماید. بر همین اساس، متاسفانه در بسیاری از مقالات میزان سرقت ادبی(کپی برداری) در متون بیشتر از حد استاندارد (معمولا 30 الی 40 درصد) می باشد. این مشکل وقتی بیشتر به چشم می آید که پژوهشگران گرامی بخش مقدمه یا بخش تعارف مقالاتشان را نگارش می کنند. در این بخش ها آن ها به ناگزیر ناچارند از مقالات سایر محققین استفاده نمایند و معمولا تغییر ساختار یک جمله از مقاله دیگر و یا یک تعریف شناخته شده بدون تغییر در محتوای آن جمله امری کاملا غیر ممکن می نماید. به همین روی، دپارتمان ترجمه شریف یاربا در اختیار داشتن گستره وسیعی از متخصصین رشته های تخصصی مختلف و مترجمین کارآزموده بر آن است تا به محققین کمک نماید تا میزان سرقت ادبیمتن هایشان را تا حد ممکن کاهش دهند تا به حد استاندارد مورد قبول ژورنالها برسد. بدیهی است این امر نیازمند همکاری مترجمین جهت تغییر ساختار و واژگان از یک سوی و متخصصین موسسه شریف یارجهت بررسی عدم تغییر محتوا در هنگام بازنویسی مقالات از سوی دیگر است. این دپارتمان همواره در تلاش بوده است هر دو گروه را در کنار هم قرار دهد تا مقالات با کیفیت هر چه بیشتر از سوی نویسندگان برای ژورنالها ارسال گردد.

قیمت ایمپلنت دندان آمریکایی